Στη Λευκίμμη η ζωή ήταν δύσκολη. Η καθημερινότητα, ο αγώνας της επιβίωσης, η ύπαρξη του ανθρώπου σε έναν τόπο που δεν είχε να δώσει πολλά, ήταν σκληρά. Η γη δεν ήταν και η πιο καρποφόρα του νησιού, ήθελε προσπάθεια για να δώσει τα αγαθά της. Η εργασία στις αλυκές για το αλάτι, δύσκολη. Το κέντρο του εμπορίου, η πόλη, ήταν πολύ μακριά, ειδικά με τα μέσα μεταφοράς του παλιού καιρού.
Όπως σε όλα τα εργατικά και αγροτικά μέρη του πλανήτη, οι άνθρωποι σηκώνονταν από το χάραμα για να προλάβουν τη μέρα. Να κατορθώσουν να παράξουν ό, τι περισσότερο προλάβαιναν ως τη δύση του ηλίου. Η ανατολή και η δύση ήταν που όριζαν το ωράριο εργασίας, ούτε οι νόμοι, ούτε το Σύνταγμα.
Αν η ανατολή ήταν το ευχάριστο ή το δυσβάσταχτο ξεκίνημα για κάθε άνθρωπο τον παλιό καιρό, η δύση ήταν σίγουρα και πάντα η αποζημίωσή του.
Ερχόταν στο ραντεβού της, με το υπέροχο ηλιοβασίλεμά της, κάθε μέρα, πιστή. Τους χειμώνες νωρίτερα, τα καλοκαίρια αργότερα. Πάντα εκεί, εκτός αν καμιά κακοκαιρία τρόμαζε και έκρυβε το θέαμα από τα μάτια των ανθρώπων.
Οι άνθρωποι, κουρασμένοι αλλά όπως η φύση από πάντα φρόντισε, με τη φλόγα του βίου ζωντανή, ελπιδοφόρα για ό, τι θα έρθει. Έρωτες, παιδιά, καλή σοδειά, προκοπή. Το ηλιοβασίλεμα, σαν η αποζημίωση της κάθε μέρας, σαν η ανακούφιση ότι και ο σημερινός μόχθος τέλειωσε, ήταν πάντα ένα ορόσημο. Όριζε το τελείωμα και την αρχή. Τελείωμα της κούρασης, της σκληρής δουλειάς, ξεκίνημα του δείπνου και της χαλάρωσης του πονεμένου κορμιού.
Τον παλιό καιρό, και όμως!
Σήμερα ακόμα έτσι το βλέπουμε, ως ορόσημο, το ηλιοβασίλεμα στο Μικρό Νησί. Κάθε δειλινό ταξιδεύουμε μαζί του σε σκέψεις, σε όνειρα, σε σκηνικά που παίζουμε τους πρωταγωνιστές και τους σκηνοθέτες. Κάθε δειλινό το φωτογραφίζουμε, το στέλνουμε σε μηνύματα, το αναρτούμε στις σελίδες μας και το κάνουμε φόντο της χαράς μας.
Κάθε φορά το βλέπουμε διαφορετικό και κάθε φορά αχόρταγα όμορφο. Τόσο μοναδικό που για τη θέα του υποδεχόμαστε καθημερινά παρέες, ζευγάρια, φίλους από όλη την Κέρκυρα. Και προνομιούχο! Είναι το τελευταίο ηλιοβασίλεμα της χώρας αφού η Κέρκυρα είναι το δυτικότερο άκρο της χώρας!
Ιαπωνία, Χαβάη, Ελλάδα και άλλα πολλά.
Από αυτό το ηλιοβασίλεμα, που σημαίνει τόσα για όλους μας, εμπνευστήκαμε πολλά διαφορετικά cocktails. Το όνομα κάθε cocktail σημαίνει ηλιοβασίλεμα σε μια διαφορετική γλώσσα του κόσμου και καθένα από αυτά έχει ως βασικό συστατικό του κάτι από τη χώρα στην οποία αναφέρεται. Η Ιαπωνία, η Χαβάη, το Μεξικό, η Γερμανία και άλλες χώρες χαρίζουν το όνομα αλλά και τη χάρη σε cocktails που ζαλίζουν τη γεύση όσο την όραση αποπλανεί το υπέροχο θέαμα.
Το ηλιοβασίλεμα είναι άλλωστε παντού μαγικό, και στην Ιαπωνία και στη Χαβάη, και στο Μεξικό και στη Γερμανία και σε όλα τα μέρη του κόσμου, θαλασσινά και στεριανά. Στο Μικρό Νησί, έχουμε την τύχη να το βλέπουμε να βουτάει σε μια μεριά της γης όπου φιλιούνται δυο θάλασσες, η Μεσόγειος με την Αδριατική. Μαγικό!
Με φόντο τη μαγεία του, εδώ, το παραδεχόμαστε ότι συμβαίνουν διάφορα. Προβλέψιμα και απρόβλεπτα: Πάρτυ. Χοροί στην άμμο. Αγκαλιές. Φιλιά. Ατέλειωτα φιλιά. Υποσχέσεις αιώνιας φιλίας. Υποσχέσεις αιώνιας αγάπης. Γάμοι. Ακόμη και πρόταση γάμου!
Ζήτω το ηλιοβασίλεμα!
Στο χρωματισμένο με πορτοκαλί και κόκκινη μπογιά τελείωμα που καθημερινά και αιώνια υπόσχεται ένα νέο ξεκίνημα, αισθανόμαστε έμπνευση, χαλάρωση και προοπτική. Το απόλυτο θέαμα στον ορίζοντα, εδώ στο Mikro Nisi είναι εμπειρία ζωής και υπόσχεση για μεγάλες αξέχαστες στιγμές, όπως καθένας τις εννοεί.
Ζήτω το ηλιοβασίλεμα!
